Sen

Çok uzun bir ara. Bu arayı sana mı borçluyum kendime mi? Bir yalan içinde olduğuma inandığım sürece kendime borçluyum. Bir önceki blogda ne de güzel iyi geceler demişim sana.. şimdi kırgınlığım için yazıyorum. Gelen gideni aratır derler, yani mutluysan devam ediceksin değilmişsin. Bana yapılan bu haksızlığın isyanı içerisinde kitaplar okuyup yeni tuvaller bitiriyorum. Sosyal medyayla neredeyse alakamı kestim ve inan hesaplarına bakmıyorum çünkü ben acıyı sevmem.  şimdi istenmeyen kendimi senden çıkarmaya çalışıyorum. Çıkarıyor muyum? Zor oluyor.  Bu Adaletli olmak kadar zor. Çünkü bir meşruiyet yok. Sen ise çok adaletli olduğunu düşündüğün bir kararın peşindesin yolun güzel, yolun kuyu ... burdan bakıldığında saçları uzun bir mahkumu olan. O mahkum ki suçsuzluğunu hiç ispatlayamamış yargıcına. Sadece ona kendini anlatamamış. Herkes susmuş dinlemiş bir tek o dinlememiş, herkes bakınca görmüş bir o görmemiş. Öylesine yok sayılmış bir mesele. O mesele benim. Bırakan ...

Nerden başlasam. Malum tarih tesadüf mü dersin? Sonrası ilkinden bir o kadar güzel Ben yazmayı severim baya önceden.  Hasta olmuşsun ben seninle ilgilenmemişim kızdın yattın. Mümkün mü? Benim aklım fikrim sensin. Alınganlıkların bazen çok sevimli. Sen söylene söylene yattın ben içimi nereye dökeyim dedim elbette kendimi burda buldum  (:  Sana kızgınım sana dargınım sana huysuzum .. Evet.  Sebebi ben miyim sebebi sen misin. Çok soruyorum bunu kendi kendime. Ama her şeyde Kırdın beni sen. Sıradan bir meseleyi bende büyüttün  Bana özel bir şeyin yok diyorum yorgunum diyosun. Parçalamak istiyorum o zaman seni.  Benim ikna edilmeye ihtiyacım olur zaman zaman  Bunun adı ilgisizlik değil  Düpedüz ben burdayım benimle konuş sevginden bahset yanımda oldugundan bana hak verdiğinden hep bana özel olacağından bahset demek Demiştim ya benimle konuş bana anlat benim bazen duymam lazım Benim seni duymam lazım. Öksürmene üşütmene kıyamam seni...