Yine sen
Çok uzun bir ara. Bu arayı sana mı borçluyum kendime mi? Bir yalan içinde olduğuma inandığım sürece kendime borçluyum. Bir önceki blogda ne de güzel iyi geceler demişim sana.. şimdi kırgınlığım için yazıyorum. Gelen gideni aratır derler, yani mutluysan devam ediceksin değilmişsin. Bana yapılan bu haksızlığın isyanı içerisinde kitaplar okuyup yeni tuvaller bitiriyorum. Sosyal medyayla neredeyse alakamı kestim ve inan hesaplarına bakmıyorum çünkü ben acıyı sevmem. şimdi istenmeyen kendimi senden çıkarmaya çalışıyorum. Çıkarıyor muyum? Zor oluyor. Bu Adaletli olmak kadar zor. Çünkü bir meşruiyet yok. Sen ise çok adaletli olduğunu düşündüğün bir kararın peşindesin yolun güzel, yolun kuyu ... burdan bakıldığında saçları uzun bir mahkumu olan. O mahkum ki suçsuzluğunu hiç ispatlayamamış yargıcına. Sadece ona kendini anlatamamış. Herkes susmuş dinlemiş bir tek o dinlememiş, herkes bakınca görmüş bir o görmemiş. Öylesine yok sayılmış bir mesele. O mesele benim. Bırakan ...